Omurilik Tümörleri

​

Omurilik tümörleri omuriliğin kendisinden ve omurilik zarından veya sinirlerden gelişen tümörler olarak 2 gruba ayrılır. Omuriliğe hem bası yaparak hem de omuriliği harap ederek farklı türlerde felçlere, duyu kayıplarına, idrar ve gaita kaçırma sorunlarına neden olabilirler. Hem erişkinlerde hem de çocuklarda beyin tümörlerine nazaran daha seyrek izlenmektedir. Omurilik tümörlerinden en sık rastlananları astrositom ve ependimom, omurilik zarından en sık gelişen tümör meningiom, omurilikten çıkan sinirlerden en sık gelişen tümör ise schwannomlardır.

​

Omurilik Tümörü Belirtileri Nelerdir?

​

Omurilik tümörleri yerleşim yerine göre ve omurilik basısına göre belirti verir. Boyun, sırt ve bel ağrısı olabilir. Omurilik basısına bağlı kollarda ve bacaklarda kuvvet kayıpları ve veya duyu kayıpları olabilir. İdrar ve gaita sorunları ile denge bozukluğu görülebilir. Hastanın şikayeti, hastalığın hikayesi ve muayene tanı açısından çok önemlidir.

 

Omurilik Tümörü Tanısı Nasıl Konulur?

​

• Manyetik rezonans görüntüleme (MR), omuriliği ve omurilik kanalını tüm detayı ile gösterir. Omurilik içinde varsa tümöral oluşumları, bunların kontrast madde tutup tutmadıklarını gösterebilir. Yeterince büyük tümörlerde MR spektroskopi yapılarak tümörün kötü-iyi huylu olup olmadığı hakkında bilgi alınabilir. MR traktografide omurilik içindeki inen ve çıkan yolların-liflerinin gidişi ve tümör ile ilişkisi incelenebilir.

• Bazen anjio ile omuriliğin damarsal hastalıkları ve damar yumağı yapan tümörleri değerlendirilebilir.

• Elektrofizyolojik testler sinirlerle olan iletiyi değerlendirmek için kullanılabilir. EMG (Elektromyografi) omurilikten çıkan sinir kökleri değerlendirilir. MEP (Motor Evoked Potentials) ile omuriliğin motor-hareket fonksiyonu, SEP (Sensory Evoked Potentials) ile omuriliğin sersoriel-duyu fonksiyonunun etkilenme derecesi değerlendirilir.

 

Omurilik Tümörü Tedavisi

​

Hem omuriliğin kendisinden gelişen hem de omurilik zarından ve sinirlerden gelişen tümörlerin tedavisinde ilk seçenek cerrahidir. İyi huylu tümörlerin tedavisinde ilk seçenek cerrahidir. Tümörün çıkarılması ile genellikle kür sağlanır. Kötü huylu tümörlerde de öncelikle tümör çıkartılır. Radyoterapi ve stereotaksik radyocerrahi, genellikle tümörlerin hepsi çıkartılamadığında, nüks vakalarda ya da malign karakterli tümörlerde kullanılır. Kemoterapi ise radyoterapiye ek tedavi olarak kullanılabilir. Burada asıl amaç, tümörün çok büyüyerek hastada ciddi nörolojik defisit yapmasına fırsat vermeden çıkartmaktır. Ameliyat esnasında omuriliği korumak, hastanın felç olmasını engellemek için, hemen daima gelişmiş ameliyat mikroskopları ve intraoperatif Nöromonitörizasyon kullanılır.

 

*** Ameliyattan sonraki 3. 6. ve 12. aylarda hastaya MR çekilerek takip edilmelidir. Kötü huylularda nüks riski olduğundan daha yakın takip gerekmektedir.